Jabi kwam met een oplossing waar de anderen niet zo blij mee waren. Een drankje waar ze een half uur onzichtbaar bij bleven. Dat kon toch nooit waar zijn?

Jabi deed alsof ze de vertwijfelde gezichten van de anderen niet zag en dronk het drankje in een teug leeg. Langzaam verdween haar lichaam. Zelfs de rugzak die ze van de grond pakte verdween. De anderen bleven hun twijfels houden, maar dronken toch het drankje maar op.

Zachtjes liepen ze langs de lange rij mensen die voor de poort stonden. Een man gekleed in het zwart met een grote capuchon keek vreemd om zich heen toen de vier langs hem liepen. Hij voelde iets vreemds, maar wist niet wat het was.

Zonder problemen kwamen de Ebbertjes binnen de muren van de stad. Snel zochten ze een verlaten plek waar ze konden wachten totdat het drankje was uitgewerkt.

Eenmaal weer zichtbaar gingen ze op pad, maar ze hadden geen idee wat ze  tegen zouden komen en waar ze moesten zoeken. Zouden ze levend uit deze stad vol kwaad komen?

Wordt vervolgd…

De Ebbertjes