De Ebbertjes kwamen na een lange reis op de rug van de kraai veilig aan in het dorpje. De inwoners van het dorpje lagen in diepe rust.

Eenmaal in haar huisje liep Jabi meteen naar haar kamertje met de magische spiegel. Ze was boos op het beeld in de spiegel, omdat Tibbe er niet meer was. Alles leek zo zinloos. Ze zouden toch nooit kunnen winnen van het kwaad. Die vreselijke enorme wolf, die ook nog de zwarte gedaante bleek te zijn met zijn zwarte schimmen. En dan die vriendin van hem, Gosli, met haar gemene truckjes. Daar was geen vechten tegen.

Maar toch kwamen ze steeds dichter bij hun doel. En Jabi was nieuwsgierig genoeg om niet op te geven. Ze wilde zo graag weten wat het geheim was waar ze naar op zoek waren. Maar hoever wilden ze gaan. Hoeveel moesten ze opgeven en voor wat?

Wordt vervolgd…

De Ebbertjes